Είκοσι αγαπημένα βιβλία που διάβασα στις κόρες μου μέχρι να πάνε δημοτικό

Πολλοί στενοί φίλοι βρίσκονται στη φάση γεννητούρια, τα παιδιά τους είναι ενός έτους, βρέφη μερικών μηνών ή ημερών, άλλοι περιμένουν να γεννήσουν μέσα στον επόμενο καιρό. Το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να τους κάνω είναι κάτι που ξέρω καλά, τόσο λόγω προσωπικού ενδιαφέροντος όσο και γιατί το έχω υποβάλει σε αλλεπάλληλα «κρας-τεστ» στο σπίτι […]

Ο Γιώργος Στόγιας επιλέγει τα 20 καλύτερα τραγούδια για το 2013

Φλέρταρα σοβαρά με την ιδέα να μη φτιάξω φέτος την παραδοσιακή λίστα, να αγοράσω μελομακάρονα από το ζαχαροπλαστείο. Όχι μόνο η προσφορά έχει ξεπεράσει τη ζήτηση, αλλά και τα υλικά μου είναι μπαγιάτικα (τουλάχιστον αν ως «φρέσκοι» θεωρηθούν οι τελευταίοι ήχοι της μόδας). Το ψηστήρι από τους φίλους έγειρε την πλάστιγγα τελικά υπέρ της παλαιάς […]

Υπάρχει πρόσωπο πίσω από τη μάσκα του τρόμου;

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας Διάβασα την έκκληση της οικογένειας του Γιώργου Φουντούλη, του ενός δηλαδή από τους δύο δολοφονημένους χρυσαυγίτες, σχετικά με τον χαρακτήρα της σημερινής κήδευσής του: «Την Δευτέρα 4-11-2013 θα αποχαιρετήσουμε τον αγαπημένο μας Γιώργο Φουντούλη από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Παλαιό Ηράκλειο στις 3μμ. Η οικογένεια θέλει να παρευρεθούν όλοι […]

Η άνοδος, η πτώση και η μετάλλαξη του Γιώργου Κιμούλη

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Ο Γιώργος Κιμούλης ήταν κάποτε (όταν έπαιζε στο Αμόρε, και στις πρώτες του εμφανίσεις στον κινηματογράφο) ένας εντυπωσιακός ηθοποιός που έφερνε κάτι καινούργιο ενάντια στην υπνηλία του αστικού θεάτρου της εποχής. Η υπερχειλίζουσα ζωτικότητά του στη σκηνή, η εξπρεσιονιστική, σχεδόν ανοικονόμητη, υποκριτική του και η καλλιτεχνική φιλοδοξία του που έρεπε προς […]

Αργά ή γρήγορα, όλοι θα πέσουν

 Γράφει ο Γιώργος Στόγιας Το πρόβλημα με τη Ζα Ζα είναι ότι πρέπει να μείνει εντελώς γυμνή. Ακόμη και το βιβλίο στο οποίο είναι η κεντρική ηρωίδα είναι ένα ρούχο. Θέλει να βγει έξω, να σταματήσει να δέχεται παθητικά τον έλεγχο του συγγραφέα και των μυθιστορηματικών alter ego του. Ως δημιουργός πια της δικής της […]

Το τέλος μιας μεγάλης σειράς ανύπαρκτων «plan B»

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Μέσα στην εμβρίθειά τους, η αφέλεια που επιδεικνύουν ακόμη και σοβαροί δεξιοί αναλυτές στην Ελλάδα, σχετικά με την ύπαρξη plan B της ελληνοκυπριακής πολιτικής ελίτ, μπορεί να συγκριθεί μόνο με την εδώ αφασική υπεροψία απέναντι στο (πολύ κοντινό πια) ενδεχόμενο της χρεοκοπίας. Πρόκειται για το ίδιο plan B που είχε ο […]

Με αφορμή μια εικόνα στο Alfavita

Γράφει  ο Γιώργος Στόγιας.  Ένας ενήλικος μπορεί θαυμάσια να πιστεύει ότι ο πολιτισμός είναι μια προχωρημένη μέθοδος ελέγχου, η εξουσία ο εχθρός, το σύστημα σάπιο και ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για ευτυχία και ελευθερία. Απόλυτο δικαίωμα του ενηλίκου αυτού είναι να κάνει παιδιά αν το θελήσει. Προσωπικά μιλώντας πάντως, αν πίστευα τα παραπάνω, νομίζω ότι […]

(No) sympathy for the sucker

Γράφει ο   Γιώργος Στόγιας Αναδημοσίευση από την «Εφημερίδα των Συντακτών» (01/02/13) Συνάντηση δυο κάποτε στενών φίλων που βρίσκονται πια σε γάμους και βαφτίσια τρίτων. «Πάμε έξω για τσιγάρο;» «Το ‘χω κόψει». «Πάλι; Στο αυτοκίνητο σού έχω κάτι καλό». «Θα με καταστρέψεις. Ένα λεπτό». «Ναι, πάρε άδεια, με την ησυχία σου. Φλούφλη». (Μετά από λίγο, στο […]

Τα 20 αγαπημένα μου τραγούδια του 2012 (20 έως 10)

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας Τέτοιες ημέρες κάθε χρόνο με πιάνει το πνεύμα των γιορτών. Δεν ξέρω από πού προκύπτει. Από το υλικό παιδικών μνημών με ασπρόμαυρες διαφημίσεις της Misko και τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Ντίκενς στην τηλεόραση; Από την προοπτική της επιστροφής σε μια Αθήνα με γεμάτα θέατρα και βιβλιοπωλεία, με τσεχωφικά οικογενειακά γεύματα και […]

Λέοναρντ Κοέν: Ακόμη και τα αστέρια ήθελαν να γίνουν κάτι άλλο

      Γράφει ο Γιώργος Στόγιας Αναδημοσίευση από την «Εφημερίδα των Συντακτών» (24/11/12) «Ρουφούσαμε ο ένας τα δάχτυλα του άλλου, λιγάκι φοβισμένοι, σαν παιδιά που γλείφουν γλειφιτζούρια ενώ παρακολουθούν μια αγωνιώδη καταδίωξη με αυτοκίνητα στην οθόνη». Το 1964 ήταν μια καλή χρονιά για να είσαι νέος, χαρισματικός και λευκός στην Αμερική. Η πολιτιστική επανάσταση και […]

Το κατά Γαϊτάνον Ευαγγέλιον της Χρυσής Αυγής

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Με τον Πέτρο Γαϊτάνο βρέθηκα στην ίδια σειρά στο Πολεμικό Ναυτικό, στην 1995 Ε. «Βρέθηκα» τρόπος του λέγειν βέβαια, γιατί τον ανερχόμενο τότε τραγουδιστή ελάχιστες φορές είδαμε στο Παλάσκα τις πρώτες ημέρες,  και στον Πόρο κατά τη διάρκεια της βασικής εκπαίδευσης. Σε στιγμές κούρασης (τόσο σωματικής όσο και από την ανοησία […]

Νέο βιβλίο ιστορίας Στ΄ Δημοτικού: Νέο βιβλίο ιστορίας ΣΤ’ δημοτικού: Εθνοκεντρική ιστορία και αναχρονιστική παιδαγωγική

Γράφουν οι Γ. Στόγιας, Α. Δημητρόπουλος, Ρ. Χόπλαρου. To κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε πρώτα στο Φελέκι και στη συνέχεια στο The Books’ Journal (τχ. 25, Νοέμβριος 2012). Το νέο εγχειρίδιο ιστορίας για την έκτη τάξη του δημοτικού σχολείου   που διανεμήθηκε φέτος στα σχολεία της Ελλάδας και της Κύπρου, σηματοδοτεί ένα άλμα  προς τα πίσω, τόσο από […]

Πώς τελειώνει το “blame game” για την άνοδο της Χρυσής Αυγής;

Γράφει ο  Γιώργος Στόγιας Ενώ η Χρυσή Αυγή θριαμβεύει, αριστεροί και μεταρρυθμιστές συνεχίζουν τον μεταξύ τους ακήρυκτο πόλεμο. Οι αριστεροί (τουλάχιστον το ευθέως αντιμνημονιακό κομμάτι τους) βλέπουν τη νεοναζιστική απειλή ως την τελευταία γραμμή άμυνας της αστικής τάξης (και της δημοκρατίας της), ως την αποκάλυψη των «αληθινών» ιδεολογικών της θεμελίων. Επίσης, εκνευρίζονται σε βαθμό υστερίας […]

Μια προσωπική κριτική αναδρομή στο σκηνοθετικό έργο του Λευτέρη Βογιατζή

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας Η είδηση  ότι ο Λευτέρης Βογιατζής  ανεβάζει φέτος  τον Αμφιτρύωνα του Μολιέρου με βρήκε αρχικά αδιάφορο. Τι να κάνω όμως που, παρά τις αλλεπάλληλες απογοητεύσεις και ωριμάνσεις, είμαι  ευάλωτος  στην κατά Ζιράρ  μιμητική επιθυμία! Διαβάζοντας εξαιρετικές  κριτικές, με αποκορύφωμα αυτή της Βένας Γεωργακοπούλου,  θέλησα να ήμουν κι εγώ στην Επίδαυρο. Η […]

Ίσλα Μπόα του Χρήστου Αστερίου: Η κοινοτοπία του καλού

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας Καλοκαίρι, χαμηλού προφίλ παραλία, οι κόρες προσέχουν η μία την άλλη και  η σύζυγος διαβάζει αφοσιωμένη τη «Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων». Ιδανικές συνθήκες για την από μέρος μου ανάγνωση ενός μυθιστορήματος! Ξεκινώ το «Ίσλα Μπόα» του Χρήστου Αστερίου με τις προσδοκίες μου στο ζενίθ. Έχουν γραφτεί διθυραμβικές κριτικές και  οι φίλοι […]

Ο Αθανάσιος Διάκος σουβλίζεται/σουβλίζει υπέροχα

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Μερικές σκέψεις σχετικά με την παράσταση της Λένας Κιτσοπούλου στην Πειραιώς 260 στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, όπως διαμορφώθηκαν ύστερα από συζητήσεις με φίλους: 1.  Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ εμμονής και μανιέρας.  Για παράδειγμα, μια αυτοκτονία δεν κολλάει  παντού. Ενώ στο «Χαίρε Νύμφη» (την προηγούμενη δουλειά της σκηνοθέτιδας πάνω σε […]

Η κρίση και η Αθήνα (όπως λέμε «Ο θάνατος και η κόρη»)

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Περπατώ στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου κάτω από τον  πρωινό ήλιο και βλέπω τους τουρίστες να ανεβαίνουν στην Ακρόπολη (ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Ισπανών αποσπάται από το γκρουπ και μπαίνει εσπευσμένα λόγω ζέστης  σε ένα ταξί).  Ότι επέλεξαν την Αθήνα για προορισμό τους παρά την όλη αρνητική σχετική ειδησιογραφία με κάνει να τους κοιτώ […]

«Μεταξύ ουτοπίας και κενού»

Γράφει ο Νίκος Ζαρταμόπουλος. Αναδημοσίευση από το Books’ Journal (Ιούλιος 2012). Ολόκληρο το μυθιστόρημα Εαρινό Εξάμηνο για ελεύθερο «κατέβασμα»: εδώ. Το τόλμημα της ηλεκτρονικής αυτοέκδοσης δεν είναι το μόνο που ανέλαβε ο Γιώργος Στόγιας με το πρώτο του μυθιστόρημα, το «Εαρινό εξάμηνο». Τόλμημα μπορεί να θεωρηθεί και το ότι προσφέρει εξ αρχής στον αναγνώστη στοιχεία όπως […]

«Έτσι κερδίζει ψήφους η Χρυσή Αυγή»

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. «Ο ξάδελφος της κουμπάρας μου έχει ένα διαμέρισμα στην Αθήνα. Το είχε ξενοίκιαστο και πήγε μια μέρα για να δει σε τι κατάσταση βρίσκεται. Τι βρήκε όμως όταν άνοιξε την πόρτα; Μια δεκαριά ξένοι από την Αφρική είχαν μπει και έμεναν μέσα. Τους ζήτησε να φύγουν αλλά αυτοί τίποτα. Πήρε τηλέφωνο […]

Η επέλαση της ακροδεξιάς ρητορικής προς τα αριστερά

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Οι ακροδεξιές αντιλήψεις σχετικά με το έθνος, την ιστορία του και το συσχετισμό αυτών με την εξωτερική πολιτική έχουν διαπεράσει το πολιτικό κέντρο και κατευθύνονται πια προς τα αριστερά. Η «πίεση από τα δεξιά» έχει σαν αποτέλεσμα την υιοθέτηση ρητορικών που προσιδιάζουν στο λόγο των ΑΝ.ΕΛ και του ΛΑ.Ο.Σ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα […]

Η φαιοκόκκινη εξιδανίκευση της κυπριακής ενεργειακής πολιτικής

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Μια διαδεδομένη ρητορική από τη Χρυσή Αυγή, τον Καμμένο, την -εντός Ν.Δ- ΠΟΛ.ΑΝ., μέχρι τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι αυτή που βλέπει στην ενεργειακή πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας ένα παράδειγμα προς μίμηση «ανεξάρτητης και αποτελεσματικής πολιτικής» (η πρόταση μέσα στα εισαγωγικά είναι του Αλέξη Τσίπρα, από τη συνέντευξη στο Olympia.gr). Έτσι, από όσους υιοθετούν […]

Οι τόνοι λάσπης προς τη Μαρία Ρεπούση δεν στοχεύουν μόνο εκείνη

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Σχετικά με τη χτεσινή κανιβαλική σεξιστική φασιστική διαδικτυακή επίθεση στη βουλευτή της ΔΗΜ.ΑΡ και ιστορικό Μ. Ρεπούση, έχω δυο απορίες και μερικές γενικότερες παρατηρήσεις: Δεδομένης της λάσπης που τόσα χρόνια δέχεται η Μ. Ρεπούση αλλά και του πρόσφατου «πλασαρίσματος» της Χρυσής Αυγής στο προσκήνιο της πολιτικής μας ζωής, στην απευκταία περίπτωση […]

Catastroika: Αγκίτ προπ για wannabe αιώνιους εφήβους!

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Αν η πολιτική κατάσταση δεν ήταν τόσο κρίσιμη, θα μπορούσαμε να γελάμε με ένα ντοκιμαντέρ σαν αυτό. Επειδή όμως το βλέπει κόσμος, ιδίως νεαρός σε ηλικία, και το περνάει για Απόκρυφο Ευαγγέλιο, η παρακολούθησή του έχει, από κοινωνιολογική άποψη, κάποιο ενδιαφέρον. Καταρχήν,  βαρέθηκα σε σημείο που το παρακολούθησα σε δόσεις. Αν […]

Χαΐνης Δ. Αποστολάκης: η νοσταλγία του Μεσαίωνα και η απέχθεια για το φιλελευθερισμό updated

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Ξεκίνησα να το διαβάζω το κείμενο που ο Δημήτρης Αποστολάκης  του συγκροτήματος Χαΐνηδες δημοσίευσε στο TVXS  θετικά προδιατεθειμένος, τόσο επειδή είχε ενθουσιάσει πολλούς φίλους, όσο και γιατί εκτιμώ σχετικά –  μακριά και αγαπημένα- το μουσικό έργο του εν λόγω συγκροτήματος. Οι δυσάρεστες εκπλήξεις που με περιμένανε ήρθαν να επιβεβαιώσουν τις επιφυλάξεις […]

Ποιος θέλει να γίνει ο επόμενος εθνικός καλλιτέχνης (τώρα που μας τελείωσε ο Νταλάρας);

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Έθεσα χτες το ερώτημα του τίτλου σε παρέα φίλων, έχοντας στο νου δικό μου υποψήφιο. Οι απαντήσεις έριξαν στο τραπέζι ονόματα που δεν ικανοποιούσαν τις πολύπλευρες απαιτήσεις της θέσης. Ο Κραουνάκης έχει ήδη προκαλέσει τα πυρά των Αγανακτισμένων (άσε που είναι “too gay to pay”, που είπε κι ο Νίκος), ο […]

Ένα κείμενο πολεμικής υπέρ των εκδηλώσεων κατά της βίας

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Γράφτηκαν μερικά άρθρα και πραγματοποιήθηκε μια εκδήλωση ενάντια στη ρητορική της  « βίας ως ανάγκη», ενάντια στις ενέργειες που είχαν ως συνέπεια τις καταστροφές της Κυριακής σε κτίρια του Κέντρου, και εισέπραξε σαρκασμό με το κιλό από όλο το φάσμα της αριστεράς πλην ΔΗ.ΜΑΡ. Γιατί ενοχλεί τόσο πολύ μια εκδήλωση με […]

Σε περιόδους κρίσης, παλιά μου τέχνη κόσκινο: πολιτική χρήση της ιστορίας

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Εδώ και λίγες ημέρες, στη Γαλλία, η λάθος άποψη πληρώνεται ακριβά (ως ένα χρόνο φυλάκιση και μέχρι 45000 ευρώ, για την ακρίβεια). Πώς θα ήταν αν η Τουρκία, ακολουθώντας τη λογική του γαλλικού νόμου, ποινικοποιούσε όχι μόνο την άρνηση των εγκλημάτων των Γάλλων αποικιοκρατών αλλά και την άρνηση- ή απλώς τον […]

Άγιος Βασίλης: Ο Baby Jesus έρχεται στο Mall

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Οι περισσότεροι γονείς υποστηρίζουν πως ο Άγιος Βασίλης είναι απλώς ένα αθώο παραμύθι που κάνει τα παιδιά ευτυχισμένα.  Γιατί τότε δεν επέλεξαν για όλη αυτή την φανφάρα τον Τζακ και τη Φασολιά που έχει και καλύτερο στόρι; Ανάψτε ένα σπίρτο και ελάτε μαζί μου να φωτίσουμε μια “happy family” από κοντά: […]

Θρησκευτική αγωγή: μόνιμος ξενιστής στο δημόσιο σχολείο του Διαφωτισμού

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Το κείμενο δημοσιεύτηκε σήμερα στον Πολίτη της Κύπρου και πέραν της κριτικής σ’ ένα συγκεκριμένο εγχειρίδιο διδασκαλίας Θρησκευτικών κυπροαριστερής κοπής, ασχολείται με μια σερά δημοφιλών «ιερών» παραλογισμών που στοιχειώνουν και τη δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα Από το πουθενά προέκυψε ένα θέμα με το βιβλίο Θρησκευτικών της Α’ Γυμνασίου.  Η ΟΕΛΜΕΚ και […]

Μνήμες από μια κατάληψη του κενού

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Τη χρονιά ‘90-‘91 πήγαινα τρίτη Λυκείου στο 6ο Λύκειο Καλλιθέας.  Μια μέρα, είκοσι λεπτά πριν το κουδούνι, έρχεται μια φίλη Κνίτισσα, με διακόπτει από το μπάσκετ, μου ανακοινώνει ότι θα κάνουμε κατάληψη και μου ζητάει να γράψω 10 αιτήματα για να τα παραδώσω στους καθηγητές. Στην ερώτησή μου «τι να λένε;», […]

Τα τύμπανα του πολέμου (Coming soon in a theatre near you)

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Όσο δεν επιτυγχάνεται συμφωνημένη λύση στο Κυπριακό, προβλήματα σαν αυτό που προέκυψε με τις έρευνες για φυσικό αέριο στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, είναι αναπόφευκτα. Για την ώρα, λίγες είναι οι φωνές σε Κύπρο και Ελλάδα που επισημαίνουν τους πιθανούς κινδύνους που εγκυμονεί η υπόθεση. Ειδικά στην Κύπρο, πίσω από τη σεμνότυφη επίσημη […]

Μια συναυλία των Τούρκων Baba Zula στη Λευκωσία

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Βρίσκω πολύ σπαστικό όλοι να κάνουν σαν τρελοί για ένα συγκρότημα και εγώ να μην έχω προσέξει την ύπαρξή του. Έτσι, μετά από την επίδειξη ενός στοιχειώδους σνομπισμού, έψαξα στο διαδίκτυο για πληροφορίες. Ως γνήσιος απόγονος ενός προυστικού Ζυλιέν των πρώτων τόμων, με το που διάβασα με ποιες ιερές αγελάδες του […]

Roger Waters και Αντρέας Παπανδρέου : Οι δεινόσαυροι είναι παντοτινοί

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Η βασική μου θέση σε αυτό το κείμενο είναι ότι το “fuck the government” που φώναζε ο Roger Waters στις πρόσφατες συναυλίες του στην Αθήνα και προκαλούσε πανηγύρια στο κοινό ήταν γνήσια παπανδρεϊκά λαϊκιστικό. Λυπάμαι αν θα στεναχωρήσω σεπτούς παλαιοροκάδες (οι υπόλοιποι είναι αρκετά χοντρόπετσοι ώστε να ανεμίζουν τις φωτεινές οθόνες […]

Το (αγεφύρωτο;) χάσμα Κεντροαριστεράς και Αριστερισμού

Γράφει ο  Γιώργος Στόγιας. Από το διάλογο που αναπτύχθηκε εδώ, μου μένει η συνήθης πικρή γεύση της ασυνεννοησίας. Παρά την εκτεταμένη ανταλλαγή επιχειρημάτων και τις πάμπολλες κοινές πολιτιστικές αναφορές, υπάρχει ένα χάσμα ανάμεσα στις θέσεις μας και η όποια απόπειρα εξαγωγής κάποιας συναίνεσης  πέφτει μέσα του. Έχω την εντύπωση ότι οι διαφωνίες μας, όπως αποτυπώθηκαν […]

Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Υψηλή» Τέχνη και «χαμηλή» πολιτική

Γράφει ο Γιώργος Στόγιας. Σε σχέση με το άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη για την συνέντευξη του σκηνοθέτη Μιχαήλ Μαρμαρινού στο Βήμα, θέλω να προσθέσω μερικές σκέψεις: Δεν αμφισβητώ το ότι ο Μαρμαρινός είναι από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες της τελευταίας τριακονταετίας. Θεωρώ πολλές από τις παραστάσεις του εξαιρετικές, με κορυφαίες τη Μήδεια στο Studio Ιλίσια και […]

Ποιοι είμαστε

Αδυνατούμε να ενταχθούμε στις υπάρχουσες συλλογικότητες-ομάδες-κόμματα. Είμαστε επιρρεπείς σε συναισθηματικές εξάρσεις. Δύσκολα ξεφεύγουμε από τα εγωκεντρικά μας αδιέξοδα. Δεν μπορούμε ν’ αποφύγουμε τα λάθη. Και το ξέρουμε! Θέλουμε να μιλήσουμε με περισσότερους απ’ όσους αναλογούν σε μια παρέα: *  Με επίκαιρα σχόλια και ανεπίκαιρους στοχασμούς. Με τεντωμένες τις κεραίες για το έξω, και οξυμμένο ενδιαφέρον […]