Αλληλέγγυοι στο γερμανικό λαό; Σκέψεις περί δημοψηφίσματος

Ψηφίζει σήμερα το γερμανικό κοινοβούλιο για το δεύτερο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα και όπως φαίνεται θα δώσει την απαραίτητη έγκριση καθώς και οι σοσιαλδημοκράτες αλλά και οι Πράσινοι έχουν δηλώσει ότι θα δώσουν θετική ψήφο. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το μεγαλύτερο μέρος του γερμανικού λαού (63%) δεν επιθυμεί την έγκρισή του.

Γιατί τα λέω τώρα όλα αυτά; Στη Γερμανία δεν έχει τεθεί θέμα δημοκρατικής νομιμοποίησης του κοινοβουλίου της αν και οι πολίτες της καλούνται να πληρώσουν μια χώρα που στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της βλέπουν την καγκελάριό τους με σβάστιγκες, μεγάλους τίτλους για κατοχή από το 4ο Ράιχ κοκ. Κανείς δε ζητάει δημοψήφισμα για το αν θα πρέπει να δοθούν τα λεφτά στη χώρα μας γιατί έχουν μάθει να σέβονται τους όρους της δημοκρατίας. Υπάρχει μία εκλεγμένη κυβέρνηση από την πλειοψηφία του κόσμου, εφαρμόζει το πρόγραμμά της και στο τέλος της θητείας της θα κριθεί για τις επιλογές της.

Δεν έχω δει αυτές τις μέρες το αντιμνημονιακό μέτωπο (παλαβή αριστερά, βαθυπασόκοι, γραφική δεξιά, ακροδεξιά) να στέκεται αλληλέγγυο στους πολίτες της Γερμανίας που στο κάτω-κάτω της γραφής δε γουστάρουν να πληρώσουν τα σπασμένα άλλων. Γιατί δε στηρίζουν όλοι αυτοί την ιδέα ας πούμε, ενός δημοψηφίσματος για το αν θα πρέπει να δοθούν τα λεφτά στους Έλληνες;

Λοιπόν, για να μην κοροϊδευόμαστε στην όμορφη χώρα που ζούμε: τα δημοψηφίσματα για τέτοια ζητήματα, στα οποία ο κόσμος δεν είναι πλήρως ενημερωμένος, δε γνωρίζει με λεπτομέρειες γιατί ψηφίζει (πόσοι άραγε έχουν διαβάσει το Μνημόνιο;) και άρα θα στραφούν στους κομματικούς ινστρούχτορες, θα επιφέρουν μεγαλύτερη πόλωση και θα επιβάλλουν ακόμα περισσότερο στη συζήτηση μανιχαϊστικές απόψεις.

Σε καταστάσεις σύγχυσης, όπως αυτή που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό, οι αμεσοδημοκρατικές λύσεις, όπως είναι το δημοψήφισμα, θα ευνοούσαν αυτόν που γνωρίζει καλύτερα το επικοινωνιακό παιχνίδι, αυτόν που ξέρει να φωνάζει περισσότερο, το λαϊκιστή, τον καιροσκόπο.

14 Σχόλια

  1. το δημοψήφισμα δεν είναι λύση. δεν είναι δημοκρατία. αυτό δεν έχει αντιληφθεί ο έλληνας αλλά και κατ’ επέκταση και άλλοι λαοί. όποιος και να κληθεί να αποφασίσει τι θα ψηφίζει πάντοτε ψηφίζει μέσα από συγκεκριμένες επιλογές που άλλοι των αναγκάζουν να διαλέξει. όχι μόνο να επιλέξει αλλά μέσω τον ΜΜΕ τον αναγκάζουν σε μία λύση σωτηρίας.
    επιπλέον δεν είναι όλοι ώριμοι πνευματικά είτε λόγω μόρφωσης έιτε λόγω εξυπνάδας να έχουν γνώμη για όλα. πως θα αντιληφθεί ένας ανειδίκευτος εργάτης τι είναι το PSI και τι πρέπει να ψηφίσει. . . καλή η δημοκρατία αλλά με τέτοιες ασφαλιστικές δικλείδες ώστε να μην οδηγούμαστε σε αδιέξοδα. . .

  2. Συμφωνώ. Έτσι γίνεται σε συνθήκες σύγχυσης. Είναι προτιμότερο να μην πει την γνώμη του ο λαός διότι είναι εύκολα επηρεαζόμενος και πλανάται από τους δημοκόπους.

    Άλλωστε και στη δεκαετία του 1960 η σύγχυση που είχε δημιουργηθεί λόγω της τότε παλαβής αριστεράς (βλέπε ΕΔΑ, κίνημα ειρηνιστών, Λαμπράκης κ.λπ.) και οδήγησε την αντιπροσωπευτική δημοκρατία σε κάποια λαθάκια όπως αποστασία, βασιλικές παρεμβάσεις, στρατιωτικές συνομωσίες ήταν προτιμότερο (μη σου πω και σωτήριο) να παραμεριστεί για λίγα χρόνια η λαϊκή βούληση και να αναλάβουν την διακυβέρνηση κάποιοι πεφωτισμένοι στρατιωτικοί!

    Και στην περίπτωση της Γερμανίας σήμερα οπωσδήποτε δεν πρέπει να αποφασίζει ο γερμανικός λαός, απλά πρέπει κάθε τέσσερα χρόνια να ψηφίζει. Άλλωστε είναι τόσο πετυχημένο το μοντέλο της δημοκρατίας στην Ε.Ε. όπου η εκλεγμένη Ευρωβουλή έχει διακοσμητικό ρόλο και τις αποφάσεις τις επιβάλλουν κάποιοι κύριοι που κανείς δεν τους έχει ψηφίσει ποτέ.

    Και για να μιλήσουμε σοβαρά τώρα. Είναι σίγουρο ότι εάν μιλήσουν οι λαοί η Ελλάδα θα καταστραφεί? Ας ρωτήσουμε και τους Γάλλους και τους Βρετανούς και τους Ισπανούς… Αλλά και όχι να πουν οι Γερμανοί ποιος μας λέει ότι θα είναι μακροπρόθεσμα για το κακό μας?

    Αλλά είπαμε σε συνθήκες σύγχυσης ας σωπάσουμε οι βλάκες και ας μιλήσουν οι φωστήρες!

    Οι αποφάσεις feleki είναι αμφισβητούμενες, η διαδικασία είναι αλάνθαστη και η διαδικασία είναι η δημοκρατία.

    Κρίμα για σένα

    • Πολυ σωστος φιλε. Ας αφησουσουμε τους φωστηρες (κομματοτοσκυλα) να αποφασισουν για την τυχη το λαου εν αγνοια του. Διαβασα ορισμενα σχολια, άλλα τρομοκρατικου περιεχομενου, άλλα «αφ’υψηλου» προερχομενα και αλλα προτρεποντα σε συκρισεις με περασμενες φασιστικες μεθοδους.Συμπερασμα; Η μειοψηφια(;) δεν δικαιουται να ομιλει. ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ. Α και για εσενα που αναφερεσαι στο μνημονιο (για οσους δεν το διαβασαν), «ουτε εγω διαβασα το μνημονιο (μνημοσυνο)»

  3. Θυμίζω ότι μέγας υπέρμαχος της δια δημοψηφισμάτων -ει δυνατόν, και δια βοής- νομιμοποιήσης της εξουσίας υπήρξε ο Καρλ Σμιτ -ο γνωστός νομικός θεωρητικός του ναζισμού. Θεωρούσε ότι το δημοψήφισμα αποτελεί τη μόνη άμεση και γνήσια ταύτιση με τον ηγέτη και το έθνος -ως ιδέα-, ενώ η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, λειτουργώντας με κριτήρια σύνθεσης απόψεων και συμφερόντων, όπως επίσης και ωφελιμοκρατίας, νοθεύει την ταύτιση αυτή. Κατά τον Σμιτ, η δικτατορία, με την άμεση επικύρωση της εξουσίας της από το έθνος -βλ. και δια βοής επικρότηση του Χίτλερ σε τεράστιες συγκεντρώσεις-, υπηρετεί την ουσία της δημοκρατίας, σε αντίθεση με την αντιπροσώπευση, την οποία θεωρούσε αντιδημοκρατική!

    • Ακριβώς.

      Άλλωστε στην Ναζιστική Γερμανία είχαμε κάθε μήνα ελεύθερα δημοψηφίσματα.

      Και εγώ που νόμιζα ότι οι τελευταίες εκλογές στην Γερμανία έγιναν το 1933…

    • Αλίκη η δια βοής επικρότηση σε κομματικές συγκεντρώσεις δεν είναι το ίδιο με το δημοψήφισμα σε δημοκρατία. Μπερδεύεις τελείως διαφορετικά πράγματα.

  4. Ανώνυμε, αν δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις τι διαβάζεις, καλύτερα να αποφεύγεις τον σχολιασμό.

    • Χωρίς να το θέλεις με κάλυψες.

      Δυστυχώς στη δημοκρατία ακόμη και εμείς οι φελλοί που δεν είμαστε σε θέση να καταλαβαίνουμε αυτά που γράφετε εσείς οι φωτισμένοι συμβαίνει το εξής (αποκρουστικό για την κοσμοθεωρία σου).

      Και έχουμε την ίδια βαρύτητα στην ψήφο με εσάς, και (προσοχή μη σοκαριστείς) μπορούμε να σχολιάζουμε!!!!!

  5. Φελέκι μου εδώ μας τα μπερδεύεις. Γράφεις πως το δημοψήφισμα είναι επικίνδυνο γιατί οι πολίτες δε θα διαβάσουν το μνημόνιο και θα ακολουθήσουν τους κομματικούς ινστρούχτορες στην πόλωση με μανιχαϊστικούς όρους. Αντιπροτείνεις δε την ψήφιση στη βουλή από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους. Αυτό που είδαμε στη βουλή ήταν ακριβώς μια ψήφος με μανιχαϊστικούς όρους (ναι/όχι) και αδιάβαστους βουλευτές που ψήφιζαν κατά κόρον με την κομματική γραμμή. Ό,τι ακριβώς θα συνέβαινε σε ένα πιθανό δημοψήφισμα. Το επιχείρημά σου «να μην αποφασίζει ο λαουτζίκος που δεν ξέρει και παρασύρεται» έχει αξία μόνο στην περίπτωση που οι αντιπρόσωποι του είναι πιο ενημερωμένοι και αξιόπιστοι.

  6. @ grecopmascara: Δεν είπα ότι είναι το ίδιο. Είπα ότι ο Σμιτ, σε μια προσπάθεια να τεκμηριώσει την πολεμική του κατά της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (για τους λόγους που προανέφερα), κατέφυγε στην έννοια της άμεσοδημοκρατικής -κατά την άποψή του-, δημοψηφισματικής λογικής. Χρησιμοποίησε αυτή την έννοια για να θεμελιώσει, από άποψη φιλοσοφίας του δικαίου, την απεριοριστη εξουσία του ηγέτη (βλ. δικτάτορα), ως εκφραστή μια ιδεατής λαϊκής ενότητας (του φυλετικά καθαρού και ομοιογενούς έθνους). Η δημοψηφισματική αυτή λογική -κατά τον Σμιτ πάντα- εύρισκε ιδανική έκφραση στην επικύρωση των αποφάσεων του ηγέτη δια βοής (μαζική επικρότηση σε τεράστιες συγκεντρώσεις κλπ). Υποτίθεται ότι ο ηγέτης, υπερψηφιζόμενος έτσι απευθείας από το λαό -ως ενιαία μάζα- απολάμβανε μια νομιμοποίηση ανόθευτη από την αντιπροσώπευση και γι’ αυτό τη μόνη γνήσια.

    Κάνω αυτή την αναδρομή, για να επισημάνω ότι μερικές φορές οι επιθέσεις στο αντιπροσωπευτικό σύστημα και η επίκληση της άμεσης δημοκρατίας, των δημοψηφισμάτων κλπ. -ως δήθεν των μόνων νομιμοποιητικών λύσεων- δεν είναι τόσο αθώες, ούτε χωρίς κινδύνους. Υπάρχει και η εξής ανάγνωση: ότι πλήττουν τον κοινοβουλευτισμό. Είναι καλό αυτό;

  7. @grecomascara εννοείται ότι οι σκηνές που ζήσαμε ήταν τραγικές. Μα εμένα δε με νοιάζει το κομματικό σύστημα έτσι όπως το ξέρουμε. Ελπίζω να έχει τελειώσει. Θα ήθελα βουλευτές που πραγματικά ξέρουν τι ψηφίζουν και κυρίως παίρνουν την ευθύνη των επιλογών τους. Αλλά αυτούς δεν ήθελε ο λαός; Δεν ήρθαν ουρανοκατέβατοι.
    @Ανώνυμε όλες οι αποφάσεις μπορούν να αμφισβητηθούν σε μια δημοκρατία αλλά αυτές που θα υλοποιηθούν είναι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Ας αποδεχτούμε λοιπόν ότι θέλουμε κοινοβουλευτική δημοκρατία εκτός αν έχεις διαφορετική άποψη. Αν γινόταν ένα δημοψήφισμα για το Μνημόνιο θα ήξερες ακριβώς για τι πράγμα ψηφίζεις; Θα καθόσουν να το διαβάσεις, να δεις βρε παιδί μου τι ακριβώς λέει; Δεν προσπαθώ να το παίξω ειδικός αλλά ξαναλέω ότι σε τέτοιου τύπου ζητήματα, όπου παίζεται και η θέση μας ακόμα στην Ε.Ε., και μ’ ένα τέτοιο κομματικό-πελατειακό σύστημα θεωρώ ότι θα ήταν λάθος να γίνει δημοψήφισμα. Πες μου τώρα εσύ αν έχεις δει στη χώρα που ζούμε, κάποια σοβαρή προσπάθεια να παρουσιαστούν με ψυχραιμία, σαφήνεια και ειλικρίνεια όλες οι εναλλακτικές επιλογές και οι επιπτώσεις της εφαρμογής ή μη του Μνημονίου;

    • Στην προσπάθεια μας να φανούμε σώφρονες και όχι παλαβοί εφευρίσκουμε κρυμμένα νοήματα εκεί που δεν υπάρχουν.

      Και για αυτό επιστρατεύουμε ψευτοδιλήματα. «Να ορίστε» λέει το άρθρο «μήπως θέλετε να ψηφίσουν σε δημοψήφισμα οι Γερμανοί και να μην πάρετε το δάνειο?»

      Το ερώτημα όμως θα έπρεπε να είναι. «Να ορίστε μήπως θέλετε οι λαοί της Ευρώπης να έχουν μια κάποια υποτυπωδώς ευκαιρία να διαλέξουν το μέλλον τους?»

      Κοίτα αυτό και ξανασκέψου τι έγραψες:
      Γιούργκεν Χάμπερμας:
      «Το κυνικό νόημα του ελληνικού δράματος: Λιγότερη δημοκρατία είναι καλύτερη για τις αγορές»
      http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=649782

  8. Αλίκη – πρέπει να είσαι πολύ δυστυχισμένος και φοβισμένος άνθρωπος

  9. @ Eleni: Ναι, είμαι πολύ φοβισμένη. Φοβάμαι αυτούς που δεν έχουν επιχειρήματα, ίσως ούτε καν άποψη, αλλά μόνο τυφλή επιθετικότητα. Γι’ αυτό εκτοξεύουν ψυχολογικούς χαρακτηρισμούς σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν καθόλου. Με άλλα λόγια, φοβάμαι την άγνοια και την ανοησία!

Αφήστε απάντηση στον/στην grecomascara Ακύρωση απάντησης