Του Βασίλη Λυρίτση
Δανείζομαι τον τίτλο από φίλο στο facebook που έχει δημιουργήσει γκρουπάκι μ’ αυτό το όνομα. Ταιριάζει γάντι στην περίπτωση της περιοχής «Γκάζι», γνωστής και ως «Γκαζοχώρι». Μια περιοχή που πριν από μερικά χρόνια, όχι μόνο δε τη γνώριζαν οι φιλοπότες Αθηναίοι αλλά ήταν και αρκετά υποβαθμισμένη. Μέσα σε μια δεκαετία έχει κερδίσει τις προτιμήσεις των εφήβων, μπακουριών, gay, trendy και μη ζευγαριών και ποικίλλων άλλων ομάδων. Ορδές συρρέουν, κυριώς βράδυ, για να απολαύσουν τις γαρίδες σαγανάκι, τις τηγανιτές σαρδέλες, τα mojito, τα daquiri και ό,τι άλλο αλκοολούχο κυκλοφορεί στην αγορά. Μέχρι εδώ δεν υπάρχει τίποτα το επιλήψιμο, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος. Χρήμα αφήνουν οι άνθωποι, οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων είναι σχεδόν απλησίαστες (ω, τι ευτυχία για τους ιδιοκτήτες), κινείται βρε παιδί μου η αγορά.
Πάντα όμως έχω μια απορία όταν επισκέπτομαι την περιοχή, ομολογώ όχι πολύ συχνά. Κανείς δεν ενοχλείται από την προχειρότητα και τη λογική της «αρπαχτής» στις οποίες στηρίχτηκε η «ανάπλαση» και ο «εξωραϊσμός» της περιοχής;
Οι δρόμοι στενοί, χωρίς μεγάλα πεζοδρόμια και επιπλέον, με επιτρεπόμενη τη διέλευση των αυτοκινήτων. ΄Οπου υπάρχουν μεγαλύτερα πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα από τραπεζάκια μαγαζιών με ευφάνταστα ονόματα και συνήθως ακριβό, κάτω του μετρίου φαγητό. Ένα μεγαλό κομμάτι των πεζοδρομίων είναι τόσο υπερυψωμένο που άτομα όχι μόνο με αναπηρικό καροτάκι αλλά και με βασικές κινητικές δυσκολίες (πχ. ηλικιωμένοι), αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν. Αλλά και ειδική ράμπα να υπήρχε, τα άπειρα τραπεζάκια είναι αποθαρρυντικά ακόμα και για τους «φυσιολογικούς» πεζούς να περπατήσουν με ασφάλεια στο χώρο που υποτίθεται ότι είναι φτιαγμένος γι’ αυτούς. Υποθέτω ότι οι καταστηματάρχες θα πλήρωνουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στο δήμαρχο, ξέρετε αυτόν με το ανθρώπινο πρόσωπο και τις οικολογικές ανησυχίες, για να καταπατούν τα δικαιώματα των πεζών.
Και βέβαια το ένα φέρνει το άλλο. Υψηλά ενοίκια; Βορά οι καταναλωτές στις ορέξεις των ιδιοκτητών εστιατορίων και bars.
Γιατί λοιπόν, να τα ανεχόμαστε όλα αυτά; Έχουμε και εμείς ξέρετε ως καταναλωτές και ως κάτοικοι αυτής της πόλης δικαιώματα. Μήπως ήρθε η ώρα να τα διεκδικήσουμε ενάντια στην άκριτη μαζοποίηση; Μήπως πρέπει να αντιδράσουμε σ’ αυτήν την κοροϊδία και στον εξευτελισμό της αξιοπρέπειάς μας;
Αν δεν το κάνουμε, τότε πραγματικά μας ταιριάζει το «δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Νεοέλληνα»!
Filed under: Το φελέκι μου |
feleki.wordpress.com 
megaloekdoth, ase ta pseudoerwthmata k kanonise na pame gia potaki.
yaya, αν κερνάς πάμε. Και φυσικά όχι στο Γκάζι!
Β.Λ.
ma vasili mou an kerasei potaki o yaya tha katedafistei to gazi!
an ontws tha prokalesw thn katedafish, vlepw na me epidotei o megaloekdoths na kerasw.
Τόσα ωραία μέρη υπάρχουν!
Ευτυχώς στην Αθήνα έχουμε πληθώρα επιλογών για ένα ποτάκι ή ένα μεζεδάκι. Προτείνω Εξάρχεια που είναι ποιο οικονομικά.
Ένα θέμα που πρέπει να θιχτεί είναι και η νοοτροπία πολλών νεοελλήνων της αυτοπροβολής μέσω ακριβών αυτοκινήτων κλπ. σε μέρη όπως το Γκάζι.
Επίσης επειδή αποδεδειγμένα μια περιοχή που είναι in φέτος ίσος να είναι και του χρόνου, όμως τι θα γίνει μετά που οι θαμώνες των τρέντι μαγαζιών πάνε σε άλλη παράλια για να προβάλουν τον δήθεν πλούτο τους?
Τι θα γίνει τότε με το Γκάζι?
Eγώ πάλι γιατί θυμάμαι έναν φίλο συνιστολόγο να στροβιλίζεται στο Γκαζάκι, να χοροπηδά στο Fantaseed, να κερνά στο Νηπιαγωγείο και να ντερλικώνει στην Κωνσταντινουπόλεως;
Φίλιππε με υποδείξεις ποιανού, αν θυμάσαι, πήγαμε σ’ εκείνα τα μέρη;
Β.Λ.
Τώρα με τα μαγαζιά κολλήσατε ή δε σας νοιάζει το μπάχαλο που συμβαίνει κάθε φορά που «αναβαθμίζεται» μια περιοχή (βλ. Ψυρή);
Η λογική της «αρπαχτής» σύντροφοι, η λογική της «αρπαχτής»!
Β.Λ.
grapse k alla gia ton athanato michael k ase ta pseydopolitika
Απλα μην πατε σε αυτα τα μαγαζια.Υπαρχουν και αλλου ωραια στεκια,πιο εξω απο την Αθηνα.Θα μου πεις τωρα στεκια για περιεργους δεν εχει.Τοτε θα τα τρως στην μαπα ολα αυτα.Και αλλα πολλα.