Αχ πατρίδα μου γλυκιά!

Αν πιστεύει κανείς ότι θα βγει η Ελλάδα από την κρίση με επικλήσεις στο μεγαλείο της πατρίδας και καλώντας σε αντίσταση στην προσπάθεια υποδούλωσης που επιχειρείται από ξένες δυνάμεις, κοιμάται ύπνο βαθύ.

Η ιδεολογική πενία και η έλλειψη ενός σοβαρού οικονομικού προγράμματος που αποκάλυψε θρασύτατα το Μνημόνιο αφήνει ανεπανόρθωτα εκτεθειμένα τόσο στελέχη από τον κυβερνητικό χώρο όσο και από ένα μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης.

Παρατηρούμε έτσι έντρομοι, πολλούς από την κυβέρνηση, που φοβούνται πρωτίστως το πολιτικό κόστος, να αδυνατούν να εφαρμόσουν κάποιο σχέδιο ανάτασης της οικονομίας. Αντίθετα προτιμούν κρυμμένα πίσω από το Μνημόνιο, να μεμψιμοιρούν για την κακή τους τύχη και να δηλώνουν συντετριμμένα για τη δυσοίωνο μέλλον της πατρίδας.

Βλέπουμε ξαφνιασμένοι την Αριστερά να προσεγγίζει την Ακροδεξία (λαϊκή Δεξιά την ονομάζει ο Τσίπρας) προκειμένου να σώσει την αγαπημένη πατρίδα, λες και οι υπόλοιποι την αγαπούν λιγότερο. Δε λείπουν οι σιωπηλές επιμέρους συμμαχίες, όπως αυτές εκφράζονται για παράδειγμα στην περίπτωση των συμβασιούχων του Δήμου Αθηναίων και της Κερατέας.

Δυστυχώς ο πολιτικός λόγος έχει παρεκτραπεί σε μεταφυσικά και ασαφή ιδεολογήματα που σχετίζονται με την παρουσίαση της «πατρίδας» ως το απόλυτο θύμα. Οι αυτοαποκαλούμενοι πατριώτες λοιπόν, αποκτούν τη νομιμοποιητική δύναμη για να δημιουργήσουν μια φαντασιακή κοινότητα που έχει ως καθήκον την προστασία της πατρίδας από την καπιταλιστική λαίλαπα, τον Σόρος κοκ. Μέσα σ’ αυτή την κοινότητα κάθε λογής επιχείρημα που ενισχύει τη θυματοποίηση της «πατρίδας» είναι αποδεκτό. Όσο βαθαίνει η κρίση τόσο θα ευδοκιμούν η κυριαρχία του πένθους, η εκδικητικότητα, η απροθυμία για να προχωρήσουμε σε κάτι πιο θετικό και δημιουργικό.

Επιπλέον, η κρίση έχει αποκαλύψει δεινές συμπλεγματικές συμπεριφορές που εκπορεύονται από την πεποίθηση ότι αξίζουμε για περισσότερα, ότι μας αδικούν, ότι μας χρωστάνε, ότι το ελληνικό έθνος, ο περιούσιος ελληνικός λαός μπορεί να εκπληρώσει την αποστολή του χωρίς τους κακούς «άλλους».

Η ανάπτυξη και η ευημερία πάντως δε θα έρθει επειδή έχουμε θαυμαστό DNA. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο το καλύτερο!