Ο κος Ανδρέας Παππάς (μεταφραστής-επιμελητής) μάς έστειλε την παρακάτω επιστολή-απάντηση στο σημερινό άρθρο του κου Πάσχου Μανδραβέλη με τίτλο «Χαμένοι στη μετάφραση«. Σας την παραθέτουμε αυτούσια.
Κύριε Μανδραβέλη,
Διαβάζω πάντοτε τα κείμενά σας στην «Καθημερινή» αλλά και σε άλλα έντυπα. Κι αυτό γιατί, εκτός των άλλων, έχω την αίσθηση ότι για τα ίδια ή για παραπλήσια πράγματα αγωνιούμε, με τα ίδια πράγματα αγανακτούμε, και μάλιστα από την ίδια λίγο-πολύ οπτική γωνία.
Νομίζω ότι, ως προς το ΕΚΕΜΕΛ, η παρέμβασή σας υπήρξε ατυχής, πολλώ μάλλον αν συνυπολογίσει κανείς το παράδοξο ότι η «Καθημερινή» ήταν η μόνη(!) εφημερίδα που την Τετάρτη 26.05.2010 αποσιώπησε εντελώς (ούτε μονόστηλο!) την επιστολή των 450. Ευτυχώς φαίνεται ότι διαβάζετε και άλλες εφημερίδες εκτός από τη «δική σας», γιατί αλλιώς δεν θα γνωρίζατε καν περί επιστολής…
Καλό θα ήταν λοιπόν, πριν κανείς επιχειρηματολογεί για τέτοιου είδους σύνθετα και λεπταίσθητα (πιστέψτε με) ζητήματα, όπως είναι αυτό του ΕΚΕΜΕΛ, να φροντίζει να μάθει καλύτερα «τι παίζεται» και ποια είναι τα πραγματικά διακυβεύματα. Πώς θα σας φαινόταν, ας πούμε, αν μαθαίνατε ότι πίσω από όλα αυτά τα «λογιστικά» και τα «περιδιαγραμμάτου» κρύβεται μια απλή περίπτωση εμπαθούς εκδίκησης και εκδικητικής εμπάθειας;
Αν πάντως θέλετε στοιχεία για την υπόθεση, είμαι στη διάθεσή σας. Επίσης, μπορείτε να απευθυνθείτε στους κοινούς μας φίλους, Ηλία Κανέλλη και Μανόλη Βασιλάκη, οι οποίοι γνωρίζουν αρκετά για το ζήτημα. Μάλιστα, απ’ όσο ξέρω, σκοπεύουν να θίξουν τα τεκταινόμενα στο editorial του επόμενου φύλλου της «Athens Review of Books».
Αν, πάλι, προτιμάτε να αρκεστείτε σε όσα μία από τις εμπλεκόμενες πλευρές φροντίζει να «πληροφορηθείτε», δικαίωμά σας. Ο καθείς και οι φίλοι του, ο καθείς και οι πηγές του.
Όσο για τα περί «ευκατάστατων» που θα μπορούσαν να βάζουν από την τσέπη τους τα 100.000 € της ετήσιας επιχορήγησης του ΕΚΕΜΕΛ (το 0,4 ‰ του κόστους των παντελώς αδιάφορων Μεσογειακών Αγώνων, για να μην ξεχνιόμαστε), προτιμώ να μην το σχολιάσω, ώστε τουλάχιστον η μεταξύ μας επικοινωνία να κρατηθεί σε κάποιο επίπεδο. Δεν ξέρω ποιους ακριβώς έχετε κατά νου (ασφαλώς υπάρχουν και ευκατάστατοι μεταξύ των 450· κακό είναι;), αλλά σας ενημερώνω ότι το κείμενο υπογράφεται και από δεκάδες νέους μεταφραστές, οι οποίο θεωρούν τον εαυτό τους πολλαπλά ωφελημένο για το ότι φοίτησαν στο ΕΚΕΜΕΛ. Αυτοί, σας βεβαιώνω, ζουν με τα ψίχουλα που κερδίζουν από τη μετάφραση, αγωνιώντας για το αύριο εξίσου όσο και ο «μπάρμπα-Μήτσος εκ Γρεβενών». Για όνομα του Θεού! Τουλάχιστον όχι τέτοια λαϊκίστικα μεταξύ μας!
Φιλικά,
Ανδρέας Παππάς
Filed under: Εκλεκτικές συγγένειες |
feleki.wordpress.com 
Οι πηγές που επικαλείστε ότι χρησιμοποιεί, όταν είναι αποσπασματικές, μονομερείς και περιορισμένες μάλλον ξέρες είναι. Και μάλλον προτιμούμε ξέρες αντί νησίδων όπως το ΕΚΕΜΕΛ. Σωστά?
Προσπαθώ μέσα σε αυτή την επιστολή να βρω ένα (1) επιχείρημα γιατί το συγκεκριμένο Ιδρυμα-Σχολή πρέπει να εξακολουθεί να επιδοτείται από εμάς τους φορολογούμενους και δεν τα καταφέρνω. Και έχω όλη την καλή να σας ακούσω διότι σέβομαι τον πόνο ανθρώπων που μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους. Επειδή όμως σέβομαι και τον πόνο άλλων ανθρώπων που βλέπουν-για παράδειγμα-τις συντάξεις πείνας που παίρνουν να μειώνονται, θέλω να καταλάβω για πιο λόγο το άρθρο του ΠΜ (που κάθε άλλο παρά νεοφιλελεύθερος είνα) έχει λάθος. Το μόνο που διαβάζω σε αυτό το κείμενο-επιστολή που αναρτήσατε είναι οι συνήθεις αριστερές συνωμοσιολογίες (παρένθεση:γιατί οι αριστεροί είναι τόσο εθισμένοι σε συνωμοσιολογίες;).
Ένας Έλληνας φορολογούμενος.
(Απαντούμε ως Φελέκι, όχι εκ μέρους του συντάκτη της επιστολής).
Διαβάστε Athens Review of Books τον επόμενο μήνα.
Διαβάστε το υπόλοιπο Φελέκι.
Εμπεδώστε ότι το ΕΚΕΜΕΛ έχει δίδακτρα, απορροφητικότητα και ελάχιστο κόστος (100.000 ευρώ, όσο δύο εκπομπές Σπύρου Παπαδόπουλου σαν να λέμε), το οποίο θα μπορούσε απλώς να μειωθεί..
Αν δε σας αρκούν αυτά ή αν είστε ανυπόμονος, μπορείτε να αναζητήσετε απαντήσεις σε ξυπόλητα σύννεφα.
Αν σας καλύπτουν τα επιχειρήματα με τον μπαρμπά-Μήτσο, δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε.
Εν τοιαύτη περιπτώσει ας αυξηθούν τα δίδακτρα που πληρώνουν οι μαθητές της σχολής. Ας απολυθεί κάποιο από το προσωπικό. Ας μειωθούν τα έξοδα λειτουργίας. Ας κάνουν fund-raising.Γενικά ας μαζευτούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι και ας αποφασίσουν πως θα προχωρήσουν. Ισα ισα που μιας και η επιδότηση είναι τόσο μικρή, οι περικοπές που θα χρειαστεί να γίνουν για να γίνει η σχολή ανεξάρτητη και βιώσιμη δεν θα είναι και τόσο επώδυνες.
Δεν γνωρίζω αν το έχετε αντιληφθεί αλλά η χώρα έχει χρεοκωπήσει. Νομίζω πως και εσείς και πολλοί άλλοι υπήκοοι του Γιουνανιστάν δεν έχουν κατανοήσει επαρκώς πως 1) το πάρτυ τελείωσε και 2) όταν καταρρέει η οικοδομή, δεν υπάρχουν αθώοι και ένοχοι- χάνονται σχεδόν τα πάντα, ανεξαρτήτως του ποιος έχει κάνει τι.
Πω πω, πω…Διαβάστε τα υπόλοιπα κείμενα, να χαρείτε, πριν γενικολογήσετε ξανά.
Κύριε Χάγιεκ, για κλείσιμο μιλάμε, για λουκέτο, όχι για περικοπές!
Μιλάμε για σοβαρό ενδεχόμενο κλεισίματος, όχι για λουκέτο. Μάθετε να ακριβολογείτε. Το Κράτος δεν μπορεί να κλείσει μια Σχολή, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι αναστολή της επιχορήγησης. Σας παρέθεσα παραπάνω τρόπους για να εξοικονομηθούν τα χαμένα χρήματα της επιχορήγησης και περίμενα αντίδραση σε αυτές τις προτάσεις. Κατά τα άλλα ισχύουν όσα έγραψα στη δεύτερη παράγραφο: όταν η χώρα έχει χρεοκοπήσει και βλέπετε γριούλες και παπούδες να καλούνται να ζήσουν με 400 ευρώ το μήνα, μην περιμένετε ιδιαίτερη κατανόηση. Παρ όλα αυτά προσωπικά σέβομαι την αγωνία ανθρώπων που αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας. Έχω βρεθεί σε αυτή τη θέση.
Αγαπητέ κ.Καθηγητά.
Είναι εξαιρετικά ευχάριστο να σας βλέπουμε ανάμεσά μας. Σας πήρε αρκετά χρόνια για να ομιλήσετε την ελληνική άλλως τε. Χρειάστηκε να αποφασίσει ένα κρατικοδίετο ίδρυμα να αναλάβει το κόστος έκδοσης του εμβληματικού σας έργου ώστε να έχει το ελληνικό κοινό το οποιο διάκειται μάλλον εχθρικά προς τις ιδέες μας, να γνωρίσει τη σκέψη σας.
Αντίθετα από αυτό που νομίζετε, δεν είναι οι εκδότες που καρπώνονται την αξία της υπηρεσίας που παρεχει το ΕΚΕΜΕΛ και αυτό γιατί βιβλία ξενόγλωσσα, έτσι κι αλλιώς θα εκδιδονταν και μάλιστα εκδίδονταν και πριν την ίδρυση του Κέντρου. Είναι το κοινό, οι πολίτες που καρπώνονται το όφελος αυτή της υπηρεσίας.
Οι δικές μας ιδέες, κ. Καθηγητά, έχουν την ιδιαιτερότητα να αναπτύσσονται σ ενα περιβάλλον που κυριαρχει η σκέψη και ο κριτικός λόγος ο οποιος για να αναπτυχθεί χρειάζονται γλωσσικά εργαλεία.
Αισθάνομαι λίγο άβολα να εξηγώ σε σας το όφελος που προκύπτει από μια κοινωνία ατόμων πρόθυμων να αναλάβουν την ατομική τους ευθύνη καταβάλλοντας το τίμημα της ελευθερίας. Η ελληνική κοινωνία απέχει κατά πολύ από αυτό το ιδανικό ειναι και πολύ νέα εξάλλου, η δημοκρατία της είναι μόλις 30 ετών. Εμείς, οι φιλελεύθεροι πολιτες πρέπει να επενδύσουμε οικονομικά στη δημιουργία συνθηκών για μια καλυτερη κοινωνία. Πρέπει να αποφασίσουμε αν μας ενδιαφέρει μια τέτοια επένδυση. Ο Μιλλ έλεγε πως το κράτος έχει ένα ρόλο στην υποστήριξη της παραγωγής πολιτιστικών αγαθών κι εσείς μας λέτε όχι.
Ερωτώ λοιπόν. Ποιος έχει κάνει highjack το account σας;
[…] άποψη του Πάσχου Μανδραβέλη και η αρμόζουσα απάντηση/επιστολή, που φιλοδοξεί μάλλον μάταια να τον συνετίσει, του […]
Όσοι γνωρίζουν για τα παρασκήνια της κόντρας που αφορά ένα βραβείο (γιατί άλλο θα τσακωνόμασταν εμείς οι ματαιόδοξοι Έλληνες) θα έπρεπε να μάθουν κάποτε και για άλλα πογκρόμ αλλαγών που υπέστησαν πριν από χρόνια από τον ίδιο γαλλομαθή εσμό οι άνθρωποι που πρωτοέστησαν το ΕΚΕΜΕΛ και βρέθηκαν εν μια νυκτί στο δρόμο με την δαμόκλειο σπάθη κάποιων χρεών πάνω απ’ το κεφάλι τους. Τότε βέβαια δεν άνοιξε μύτη, ούτε γράφτηκαν επιστολές συμπαράστασης. Οι σημερινοί διοικούντες το Κέντρο υφίστανται σήμερα απλώς και μόνο όσα έκαναν σε άλλους: απολύσεις, λιτότητα, συρρίκνωση με μόνο μέλημα την εξασφάλιση της καρέκλας. Και στην κορυφή όλης αυτής της άθλιας πυραμίδας, ηθικός αυτουργός, παραμένει πάντα η ίδια γυναίκα.
Κυρία Ευθυμιοπούλου, κατ αρχάς να δηλώσω πως μέχρι εχθές δεν γνώριζα καν την ύπαρξη του ΕΚΕΜΕΛ, γεγονός που συνεπάγεται πως η κουβέντα που μπορώ να κάνω δεν θα περιλαμβάνει αριθμούς, διαγράμματα ή οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να ποσοτικοποιήσει τις απόψεις μου. Με άλλα λόγια η κουβέντα θα είναι περισσότερο κουβέντα καφενείου. Δυστυχώς.
Επειδή είστε δηλωμένη Φιλελεύθερη, θα περίμενα πως θα ξέρατε καλύτερα και δεν θα απευθυνόσασταν στον Φιλελευθερισμό για να δικαιολογήσετε την κρατικιστική σας άποψη στο συγκεκριμένο θέμα. Πολύ περισσότερο, δεν θα απευθυνόσασταν στις ιδέες «μου» (ιδού λοιπόν θα υποδηθώ το ρόλο που μου ανέθεσε το ψευδώνυμο μου εδώ μέσα). Θα κάνω αναφορά σε ένα έργο «μου» σχετικά με την εκπαίδευση και τον ρόλο που ΔΕΝ πρέπει να έχει η οποιαδήποτε κρατική εξουσία σε αυτήν. Στο Constitution of Liberty έγραψα λοιπόν:
As has been shown by Professor Milton Friedman it would now be entirely practicable to defray the costs of general education out of the public purse without maintaining government schools, by giving the parents vouchers covering the cost of education of each child which they could hand over to schools of their choice. It may still be desirable that government directly provide schools in a few isolated communities where the number of children is too small (and the average cost of education therefore too high) for privately run schools. But with respect to the great
majorιty of the population, i t would undoubtedly be possible to leave the organization and management of education entirely to private efforts
Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ:
Click to access Hayek_on_Education.pdf
Πέστε μου λοιπόν αν η άποψη σας συμβαδίζει με τα γραφόμενα «μου». Πέραν αυτού όμως, δεν είδα πουθενά στο σχόλιο σας (όπως και στο γράμμα του Ανδρέα Παππά) μια προσπάθεια τεκμηριωμένης επιχειρηματολογίας. Αυτά τα οποία διαβάζω είναι συναισθηματικά ξεσπάσματα που με κάνουν σαφώς να σέβομαι τον πόνο ανθρώπων που αντιμετωπίζουν την ανεργία, αλλά καθόλου δεν με πείθουν. Το αντίθετο μάλιστα, τα διάφορα υπονοούμενα τόσο του Ανδρέα Παππά όσο και του pier menar παραπάνω για εσωτερικά μαχαιρώματα, ίντριγκες και βυζαντινισμούς με πείθουν ακόμα περισσότερο πως το συγκεκριμένο Ιδρυμα, όπως και κάθε Οργανισμός που στηρίζεται στην βίαιη απόσπαση εισοδήματος του πολίτη από το Κράτος, είναι εστία κακοδιαχείρισης που πρέπει τάχιστα να σταματήσει να χρηματοδοτείται μέσω της μείωσης συντάξεων και αυξημένης φορολογίας ιδιωτών.
Σας βεβαιώνω πως όλα τα παραπάνω είναι γραμμένα πολύ φιλικά.
Καλά κάνετε, κύριε Φρειδερίκε, και πιστεύετε, κατά Friedman, ότι το κράτος δεν πρέπει να έχει ρόλο στην εκπαίδευση. Ζείτε όμως σε μια κοινωνία, την ελληνική, η οποία έχει αποφασίσει να αναθέσει σημαντικό ρόλο στο κράτος ως προς την παροχή εκπαίδευσης και ως προς τη δημιουργία προϋποθέσεων για την παραγωγή πολιτισμού — και έχει νομοθετήσει επ’ αυτού. Αν πιστεύετε λοιπόν ότι το ελάχιστο αυτό κόστος για τη λειτουργία του ΕΚΕΜΕΛ είναι υπεύθυνο για τη μείωση των συντάξεων και δεν είναι υπεύθυνο, για παράδειγμα, το γεγονός ότι η Βουλή των Ελλήνων προσλαμβάνει εν μέσω κρίσης στενογράφους(!), ή το ότι παραχωρούμε αυτοκίνητα πολυτελείας στους βουλευτές, ή το ότι πολλοί συμπολίτες μας δεν πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν, τότε τι να πω, μάλλον πρέπει να συζητήσουμε ως κοινωνία τις προτεραιότητές μας εξ αρχής. Επίσης, γνωρίζω προσωπικά αρκετούς μπαρμπα-Μήτσους στην επαρχία που διαβάζουν λογοτεχνία, και ακόμα περισσότερους που θα ενδιαφέρονταν περισσότερο για τον πολιτισμό αν υπήρχε μια πιο ολοκληρωμένη πολιτιστική πολιτική για την περιφέρεια, που θα δημιουργούσε και οικονομία, για να μιλήσω λίγο τη δική σας γλώσσα. Είναι περίεργο που δεν γνωρίζατε μέχρι χθες το ΕΚΕΜΕΛ — δεν έτυχε να πέσετε ποτέ σε πρόλογο κάποιου μεταφραστή που να αναφέρει ότι η μετάφραση πραγματοποιήθηκε εν μέρει ή εξ ολοκλήρου σε κάποιον ξενώνα του;
Κε Ανώνυμε, ίσως ένας λόγος που δεν γνώριζα το ΕΚΕΜΕΛ είναι διότι όταν θέλω να διαβάσω ξένη λογοτεχνία αγοράζω την αγγλική μετάφραση.
[…] ειδικότερα στο άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη και στην απάντηση/επιστολή του Ανδρέα Παππά. Επειδή είναι πολύ πιθανόν, εάν συνεχίσει, και αυτός […]
Παρακολουθώ το διάλογο εδώ και στο facebook και θέλω να μοιραστώ κάποιες σκέψεις:
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα του Μανδραβέλη ήταν ότι οι ίδιοι πνευματικοί άνθρωποι και διανοούμενοι που παρακολουθούν τόσα χρόνια σιωπηλοί το » πάρτυ» της κατασπατάλησης κρατικών χρημάτων (αρκεί που αυτοί στη γωνιά τους έπαιρναν την όποια μικρή επιχορήγηση), τώρα που το ψαλίδι αγγίζει έναν χώρο για τον οποίο νοιάζονται, βγαίνουν φωναχτά με υπογραφές και διαμαρτυρίες.
Το αντεπιχείρημα είναι σωστό ότι ακόμη τόσα χρήματα πηγαίνουν στο βρόντο (εξοπλισμοί, ΕΡΤ, ΠΑΕ και χίλια άλλα). Είδατε όμως πουθενά σε οποιοδήποτε κείμενό του ο Μανδραβέλης να υποστηρίζει κάτι από αυτά; Αντίθετα, τα στηλιτεύει σταθερά εδώ και χρόνια.
Γίνεται λόγος για την ποιότητα της δουλειάς και την σημασία του ΕΚΕΜΕΛ. Δεν έχω κανένα λόγω να αμφιβάλω για την έντονη άποψη που υποστηρίζει ο Βασίλης, ο Φίλιππος, ο Νίκος που σε τελική ανάλυση γνωρίζω και προσωπικά και έχω λόγους να εμπιστεύομαι την ειλικρίνειά τους περισσότερο από τον όποιο Μανδραβέλη. Από την άλλη μεριά νομίζω ότι ο συναισθηματισμός τους για το θέμα (εκτός του Νίκου που στέκεται πιο κριτικά για ιδεολογικούς λόγους) τους εμποδίζει να το δουν σε όλες τους τις διαστάσεις (γεγονός που παρατηρήθηκε από σχολιαστές οι οποίοι τους κατηγόρησαν για ασυνέπεια σε σχέση με προηγούμενες θέσεις τους).
Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι έχουμε τις ευαισθησίες μας. Για παράδειγμα επί ΝΔ ακόμη κι όσο το γλέντι συνεχιζόταν κόπηκαν όλες οι επιδοτήσεις για προγράμματα και δομές ψυχικής υγείας που είχαν ξεκινήσει με συγχρηματοδότηση και κάποια στιγμή έπρεπε να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου το κράτος. Όχι μόνο λοιπόν επαγγελματίες έμειναν χωρίς δουλειά αλλά άνθρωποι που είχαν ανάγκη στήριξης αφέθηκαν στο έλεος των προυπάρχουσων ελλιπών δομών. Η ΕΨΥΠΕ διαμαρτυρήθηκε αλλά πια τα προγράμματά της είτε υπολειτουργούν είτε έχουν κλείσει.
http://psi-action.blogspot.com/2009/02/blog-post_24.html
Έβαλα το παραπάνω ως παράδειγμα για να υπενθυμίσω αυτό που ξέρουμε όλοι νομίζω, ότι οι περικοπές λειτουργούν με τη λογική «όποιον πάρει η μπάλλα» και πρώτα φυσικά χτυπούν τους πιο αδύναμους, αυτούς που μπορούν να ασκήσουν τη λιγότερη πίεση στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Δεν νομίζω ότι είναι λαϊκιστικό να σκεφτώ ότι χρειάζεται μια ιεράρχηση. Από τη στιγμή που υπάρχουν συγκεκριμένα λίγα χρήματα, πραγματικά θεωρώ ότι στο υποθετικό παράδειγμα όπου θα έπρεπε κάποιος να διαλέξει να δώσει χρήματα ανάμεσα στο ΕΚΕΜΕΛ και την ΕΨΥΠΕ, πισυεύω ότι το σωστό θα ήταν να πάνε στην ΕΨΥΠΕ (όσο κι αν έτσι προκαλέσω τη μήνιν των μεταφραστών).
Το παράδειγμα που χρησιμοποίησα είναι φυσικά άχρηστο γιατί τα χρήματα σήμερα κόβονται αβέρτα κουβέρτα από όπου μπορούν να κοπούν και κυρίως από τους μισθούς και τις συντάξεις.
Θέλω όμως έτσι να φτάσω στο θέμα του Μπάρμπα – Μήτσου που τόσο εκνεύρισε. Ο Μανδραβέλης έχει κριτικάρει άσχημα πολλές φορές τις πολιτιστικές συνήθειες του Μπάρμπα – Μήτσου.
Όπως δε θέλει ο ίδιος – και φαντάζομαι κι εσείς- να πληρώνει τις καρακιτσάτες φιέστες των δημάρχων της επαρχίας έτσι υποστηρίζει ότι και ο Μπαρμπα- Μήτσος δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει το ΕΚΕΜΕΛ και τη Λυρική.
Μήπως όμως στο βάθος της αγανάκτησής σας υπάρχει η σκέψη ότι «μην τα κάνουμε όλα ίσα κι όμοια» δεν είναι ίσης αξίας το φεστιβάλ της Κωλοπετεινίτσας με τους λαϊκούς αοιδούς και τις αποκαλύψεις αγαλμάτων τοπικών ηρώων με τις μεταφράσεις του Πάουντ;
Υπάρχει η άποψη (είναι Αμερικανιά αλλά δεν μπορείς να τους έχεις όλους ευτυχισμένους) που λέει ότι το κράτος δεν μπορεί χρηματοδοτεί τον πολιτισμό. Πρέπει να χρηματοδοτεί την παιδεία όπως και εκείνες τις υποδομές που προωθούν τον εκδημοκρατισμό των ευκαιριών που απολαμβάνουν οι πολίτες να εκφραστούν καλλιτεχνικά. ( Το έργο της Μυρσίνης Ζορμπά σε σχέση με τις πολιτικές πολιτισμού μπορεί να είναι βοηθητικό εδώ
http://www.mzorba.gr/ )
Από κει και πέρα υπάρχει και αυτή η καταραμένη αγορά. Και όταν πάω στο βιβλιοπωλείο η αγορά είναι εκεί στο ταμείο και τσούζει. Αλλά το πληρώνω γιατί ξέρω ότι πρέπει να πληρωθούν οι ανθρωποι που δούλεψαν και κόβω από αλλού. Είναι μια επιλογή. Τι θα γίνει τώρα αν τα αγοράζουμε λίγοι; Προφανώς θα μειωθούν οι μεταφράσεις. Εντάξει. Δεν θα είναι το τέλος του κόσμου αλλά για μένα είναι σημαντικό γιατί αυτό είναι κομμάτι του κόσμου μου. Έτσι προσπαθώ να επηρρεάσω όσο μπορώ στη ζωή μου, να πείσω κι άλλους ότι αυτός ο κόσμος της λογοτεχνίας αξίζει να βιωθεί. Πουθενά όμως από αυτά δεν προκύπτει ότι δικαιούται κρατικής προστασίας. Στην καλύτερη περίπτωση αν το κράτος έχει πλεόνασμα ας το ρίξει και στην γλυκιά πολυτέλεια ( αν και πάλι δεν νομίζω να έχουμε εμπιστοσύνη, αν το πάμε εντελώς δημοκρατικά πάλι για γιουροβίζιον και τα τοιαύτα θα είναι η επιλογή).
Πήρα το θάρρος και έγραψα λίγο πραπάνω γιατί νομίζω ότι πάνω στο θέμα μπορώ να συμφωνήσω σε μερικά με το Φελέκι. Όσο για τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα ο Νίκος, παρά το σεβασμό και την εκτίμηση, οι διαφορές οπτικής είναι τόσο μεγάλες που δεν βλέπω καμιά περίπτωση επικοινωνίας σε αυτό το στάδιο.
Δύο παλιότερα άρθρα του Μανδραβέλη πάνω στη σχέση κράτους- πολιτισμού που ίσως να κάνουν πιο σαφή τη σκέψη του
http://www.medium.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=430:-l—r–&catid=57:2008-09-01-08-32-42&Itemid=78
http://www.medium.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=423:2008-12-17-09-55-49&catid=57:2008-09-01-08-32-42&Itemid=78
(και ειδικά για το δεύτερο να προσθέσω ότι όσο καιρό Ανοιχτό Θέατρο έκανε (και) κατά τη γνώμη μου καλές παραστάσεις ήταν γεμάτο και δεν είχε οικονομικά προβλήματα
Εγώ πάντως σαν εκδότης, που χρηματοδοτώ μόνος τις μεταφράσεις των βιβλίων που εκδίδω, λέω ότι η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να κόβει επιχορηγήσεις από το βιβλίο, αλλά από αλλού. Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω πάρει ούτε προσπαθώ να πάρω από το κράτος επιχορηγήσεις για τα βιβλία που εκδίδω. Αλλά δεν μπορώ να βλέπω αυτές τις στρατιωτικές δαπάνες και κάτι Μεσογειακούς Αγώνες πχ και να λέω «κόψτε από το ΕΚΕΒΙ» !
Mάλιστα, Φρειδερίκε: εμπιστεύεσαι αποκλειστικά τις μεταφράσεις μιας χώρας που οι μεταφράσεις αντιπροσωπεύουν το 10% της βιβλιοπαραγωγής και απαξιείς για το επαρχιώτικο έργο κάποιων κυρίων και κυριών Σκυλίσση, Ζάννα, Αλεξάνδρου και (πάμε στα πιο σύγχρονα) Κυριακίδη, Μπερλή, Χριστουδούλου, Χάρη, Καψάλη Καλλιφατίδη, Παπαδήμα κ.λπ. κ.λπ.
Άρα το ζητούμενο είναι να πάρει ο μπαρμπα-Μήτσος να πάρει proficiency για να αγοράζει paperbacks από το Amazon
Μιας χώρας; Μία χώρα χρησιμοποιεί τα αγγλικά; Τέλος πάντων, για να απαντήσω στο ερώτημα σου, ναι, εμπιστεύομαι (για παράδειγμα) περισσότερο τη μετάφραση του Ντοστογιέφσκι από την Penguin Classics στα αγγλικά παρά από οποιαδήποτε εγχώρια στα ελληνικά.
Για το τι θα κάνει ο μπαρμπα Μήτσος, πήγαινε στα αρχικά μου σχόλια όπου έκανα συγκεκριμένες προτάσεις.
Α ναι, για να μην ξεχάσω, παρακαλώ ζητήστε από τον Ανδρέα Παππά, αντί να «κλείνει» το μάτι στον ΠΜ λέγοντας του πως αν θέλει να μάθει τι παίζεται να απευθυνθεί σε αυτόν, να βγει και να τα πει και σε μας τους απλούς φορολογούμενους που πληρώνουμε τα ΕΚΕΜΕΛ, τα ΕΚΕΒΙ και δεν ξέρω τι άλλο. Όπως είπα και παραπάνω, αυτά τα συνωμοτικά και όλα αυτά τα σκοτεινά παρασκήνια και τις συναλλαγές κάτω από το τραπέζι τις έχει ήδη πληρώσει ακριβά ο τόπος.
Παιχνιδάκι με τις λέξεις κάνουμε; Προφανώς εννοούσα την Αγγλία, προφανώς γνωρίζω πως αγγλικά βιβλία δεν βγαίνουν μόνο εκεί.
Προφανώς, επίσης, ο Άρης Αλεξάνδρου δεν ικανοποιεί τα απαιτητικά σου αναγνωστικά ήθη. Άλλο status δίνει στη βιβλιοθήκη του Φρειδερίκου η ράχη του Γκοβόστη, άλλο του Penguin. Και, βεβαίως, είναι σαφές πως και οι δύο γνωρίζουμε άπταιστα την ρωσικήν, εξ ου και ξέρουμε να επιλέγουμε τη δέουσα μετάφραση.
Και προφανώς βυζαντινισμοί και εσωτερικά μαχαιρώματα γίνονται μόνο σε επιδοτούμενους από το κράτος οργανισμούς, ειδικά σε όσους παίρνουν το σκανδαλώδες ποσό των 100000 το χρόνο.
Σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (μεταφραστικά γραφεία π.χ) ή σε ιδιωτικές θεατρικές σχολές ή ιδιωτικά ιδρύματα υποτροφιών (επίσης π.χ) όλα είναι ειρηνικά, αξιοκρατικά, αγγελικά πλασμένα. Η ευγενής άμιλλα και η διαφάνεια κυριαρχούν, πάντα.
Πω πω, μου φαίνεται έχεις θολώσει από τα νεύρα σου και δεν σκέφτεσαι τι γράφεις. Το αν γίνονται βυζαντινισμοί, μαχαιρώματα και συνωμοσίες σε έναν ιδιωτικό εκδοτικό οίκο με αφήνει παντελώς αδιάφορο διότι- guess what που θα έλεγε και ένα βιβλίο της Penguin- *δεν τους πληρώνω με τους φόρους μου*. Το τι γίνεται στα ΕΚΕΜΛ, ΕΚΕΒΙ και τρέχα γύρευε με ενδιαφέρει και απαιτώ να μάθω άμεσα διότι-guess again- αυτούς όλους *με υποχρεώνει το κράτος να τους πληρώσω εγώ, χωρίς καν να διαβάζω τα βιβλία τους*.
Ένα εξάχρονο καταλαβαίνει τη διαφορά.
Α! Φρειδερίκε, αν θες αγόρασε μεθαύριο την Athens Review of Books. Είναι απολαυστικό έντυπο, ούτως ή άλλως, και εν προκειμένω θα σας προσφέρει και πιο σαφή ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στο ΕΚΕΜΕΛ.
Ζω κι αναπνέω για τη στιγμή που στη νεοφιλελεύθερη δυστοπία οι πάγκοι των βιβλιοπωλείων θα είναι γεμάτοι από αυτά που διαβάζει ο κόσμος και μόνο: Μαντά, Τραυλού, Μποκάι, Κοέλιο, λυσάρια, βιβλία Λιακόπουλου & μεταφράσεις 70’s & τόνους ελληνικών αριστουργημάτων ανθολογημένων με τη λογική παλαιών αναγνωστικών (Περεσιάδης, Ξένος, Δαμβέργης, Δροσίνης, Πετσάλης-Διομήδης).
Ποιος Φουέντες, ποιος Ζέμπαλντ και ποιος Σερζ τώρα…
Ζω και αναπνέω για την ώρα και τη στιγμή που η χώρα-κολλεκτίβα που ονομάζεται Ελλάδα θα αποτινάξει τον Αριστερό ζυγό και θα ζήσει Ελεύθερα.
So Frederich…
«you live and breath for the moment that Greece will denounce its socialistic enslavement and will be free?»
I wonder how stupendously out of context this sounds to you when translated in English, obviously your language of preference [Penguin books level of translation, sorry :-)].
I think you are slightly exaggerating, you do not live in former USSR or communistic China.
And parempiptontws, the Agglo-Saxons are not thriving either the last few years (trust me on this, I live in the «land of the free»). So I do not see why not following the french or the german or the sweedish or the canadian or whatever model instead. Quoting Friedman 40 years after, is as boring and as irrelevant as quoting Marx.
I also read your link about privatizing education… It includes 6 pages of analysis of what is wrong with public education (I agree to a certain point) and 1 page of why we should privatize. This is not the way to argue, this is the way to criticize. That is what my debate teacher taught me in the private school I went. Yes, last time I checked, we do have private schools as well in our great communistic motherland.
I think the Monty Python have said it even better (as usual)
«This is not an argument, this is contradiction»
(check the following link, it is hilarious)
“I long for the day when the collectivist State called Greece that I live in renounces the Leftist yoke and march in Liberty”. That would be a decent translation of the statement I wrote above in Greek. “Renounce” is a more appropriate word as it means “to refuse to follow, obey, or recognize any further” (an alternative would be the word “repudiate”). And most important, I prefer the word “Liberty” than the word “Freedom” since the former, in the Anglo-Saxon world, conjures up the abstract public liberty in relation to the state.
I have to say that the rest of your post sounds more like a parade of statements rather than arguments. You claim that I don’t live in a communist State like the USSR (I never said I did) but you don’t really back up this statement with an argument. True, people in Greece can vote, a privilege that neither the Soviet Union nor China ever bestowed upon its citizens. But my reference to collectivism had more to do with the economy than civic liberties in Greece. Are you aware that more than 60% of Greece’s Gross Domestic Product is directly or indirectly controlled by the Government? Just to give you a perspective, in the US, the country that you chose to live, after countless bailouts and government interventions in the past few years that percentage is only 35%. I am fully aware of the global financial situation and what is happening in the US; are you? Do you realize that Keynesian economics has totally failed as it has resulted in such a massive accumulation of debt that some of the countries that you mentioned, such as France, are currently debating on their own austerity measures? Do you realize that the European model that you claim Greece should follow (while, you live in the US, let’s not forget that) is going bankrupt exactly because it is unsustainable? Do you even understand what sustainability means?
But since the topic is broadly about education and in your missive you mentioned that Greece has private schools, let’s just narrow our discussion there for the benefit of time and space. Are you aware how private schools in Greece operate? Do you know that it is the Government, through the Ministry of Education (or Development I am not 100% sure which one) that decides when and how much private schools- that is, private enterprises- should raise their tuition fees? Do you know that the Government here in Greece directly interferes and plays a key role in deciding how much a teacher in a private school should earn? Do you know that it is the Government that decides the school’s curriculum? The school’s textbooks? In short, do you realize that private schools in Greece are private only in name? Do you know that private Universities in Greece are forbidden by the Constitution? Not by the Law, they are forbidden by the Constitution itself!! Is this what a free-market economy is supposed to be like when it comes to Education? Is this how it works in the US? The questions of course are rhetoric, especially the last one. I am sorry dude, that’s not free market, that’s plain Communism.
Furthermore, you claim that you read the link I posted. I doubt it. If you had, you would have seen that it is not Friedman that wrote all this, it was Hayek. Hayek was quoting Friedman in the beginning. Anyway, for the sake of argument, let’s say that was Friedman who wrote all this. Did you know that Friedman died in 2006? Did you know that until the very last minute of his life Friedman advocated for free markets and free enterprises? So what is this about 40 years ago that you mention in your missive? Marx is irrelevant of course and you are right to the point on that one, he belongs to the trash of History. But Friedman’s ideas, the ideas of the Chicago School of Economics are as fresh and vibrant as ever. Try to read some of Friedman’s and Hayek’s books, it will do good to you.
Gee, I woke up to go pee and I ended up writing all this. I am going back to bed now, hoping to catch some more sleep before work today.
Μπράβο Φρειδερίκε, μπράβο. (Ότ)αν κλείσει το ΕΚΕΜΕΛ, θα σου στείλω ένα βιβλίο του Τ.Θ. για τον κόπο σου.
Ελπίζω τα επόμενα σεντόνια σου να τα απλώσεις σε καναν πιο οικείο σου χώρο.
Το κείμενο το διάβασα, χώρια που δεν μου ήταν κάτι καινούργιο…Η φράση που ανέφερες σε προηγούμενο post ανήκει στον Friedman και είναι και αρκετά γνωστή μάλιστα…Το ότι έκανες quote τον Hayek που έκανε quote τον Friedman δεν αλλάζει το copyright.
Το ξέρω επίσης ότι ο Friedman πέθανε το 2006, αλλά ο κυριότερος όγκος του έργου του παρουσιάστηκε στη δεκαετία του 70, στην (όντως) περίφημη σχολή του Chicago. Εκεί απευθύνεται «το 40 χρόνια μετά» που φαντάζομαι ότι συμφωνείς ότι ο κόσμος έχει αλλάξει αρκετούτσικα :-) Ακόμα και οι μαθητές του Friedman δεν παπαγαλίζουν το ίδιο τροπάριο (εκτός ίσως από τον Ανδριανόπουλο, που όμως δεν υπήρξε μαθητής του Friedman).
Επιπλέον είναι μεγάλο λογικό άλμα να αποδίδουμε τα τωρινά προβλήματα της Γαλλίας στον Κέυνς, της Aμερικής στον Φρήντμαν κοκ. Είναι πάρα πολλές οι παράμετροι για να αποδωθούν ή/και να ερμηνευθούν αποκλειστικά με ένα οικονιμικό μοντέλο.
Σκοπός είναι να μαθαίνουμε, να παίρνουμε ιδέες και να προχωράμε μπροστά… Όχι να επιχειρηματολογούμε δογματικά, επειδή έτσι λέει η θεωρία. Άλλωστε, εν έτει 2010, πιστεύω ακράδαντα πως καμία θεωρία (όχι μόνο οικομική) δε μπορεί να διεκδικήσει universality εκτός ίσως από το 2ο θερμοδυναμικό νόμo (ο οποίος στα οικονομικά θα έλεγε ότι τώρα που ξύπνησε ο τρίτος κόσμος, οι υπόλοιποι τον πούλο, αλλά αυτό είναι μία άλλη κουβέντα).
Είναι κρίμα να σπαταλάς τον ύπνο σου απλά για να αναπαράγεις μονοδιάστατα απόψεις τις οποίες μπορούμε να βρούμε και αλλού. Τα ίδια ισχύουν και για την τελευταία απάντηση από το feleki, η οποία είναι πολύ χαμηλού επιπέδου. Προφανώς έχετε και οι δύο άπλετο χρόνο στη διάθεση σας, για να γράφετε μονολόγους…
Ελπίζω τα επόμενα σεντόνια σου να τα απλώσεις σε καναν πιο οικείο σου χώρο
—-
Μπά, το e-rooster έκλεισε τα σχόλια δείχνοντας τον νεοφιλελευθερισμό στην πράξη. Όσο για τον Μπαρμπά-Μίλτο απ’ το Σικάγο, κάποιοι ονειρεύοντε να γίνουμε Χιλή του Πινοσέτ, να λείπει το βύσσινο.