Ο Μεσσήνιος μας δουλεύει (και η «φιλελεύθερη» βάση τσιμπάει).

«Εκείνο το διάστημα εγώ διαφώνησα με μια ηγεσία όχι με την παράταξη. Και για ένα μείζον εθνικό θέμα. Και οι τότε θέσεις μου δικαιώθηκαν έκτοτε«. Μάλιστα, το ακούσαμε κι αυτό. Ωστέ δικαιώθηκαν, λοιπόν… Αυτό δήλωσε ο αγλαός μέλλων ηγέτης της Ν.Δ. σε κυριακάτικη εφημερίδα. Ω ναι, αυτός που μας έχει φορτώσει το πρόβλημα, απορρίπτοντας τις προτάσεις Πινέιρο, αυτός που οργάνωνε συλλαλητήρια με μαθητές και παπαδαριά, αυτός που χάραξε την πιο χαοτική μεταναστευτική πολιτική, αυτός που πολεμούσε την παράταξή του, ανεξαρτήτως ηγεσίας, όχι μόνο το’93., αλλά μέχρι να διαλύσει το υπερβατικό του κόμμα. Τώρα που παγιώνεται  η διαφορά υπέρ του, καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει «βάση της Νέας Δημοκρατίας». Τέτοια ξεσαλώματα της λήθης, τέτοια πριμοδότηση ενός ανίκανου, ανήθικου, ξεπερασμένου εθνικιστή δεν γίνονται πουθενά αλλού: Αυτό το αναχρονιστικό μόρφωμα δεν έχει καμία σχέση με ευρωπαϊκό λαϊκό δεξιό κόμμα τύπου Μέρκελ και πολλώ μάλλον δεν έχει καμία σχέση με καμία εκδοχή του φιλελευθερισμού, πολιτικού ή κοινωνικού. Μοιάζει με νόθο παιδί της ΕΡΕ, αδιάβαστο και αφιλότιμο, που είναι κολλημένο σ’έναν κόσμο που δεν υπάρχει, τον κόσμο της ανεμίζουσας γαλανόλευκης, του «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια», των συλλαλητηρίων του Χριστόδουλου, του απομονωτισμού και της ξενοφοβίας. 22%  δίνει στη Ν.Δ. κυριακάτικη δημοσκόπηση. Πολύ της είναι. Το κόμμα αυτό είναι ακατάλληλο όχι μόνο να κυβερνήσει, αλλά και για να αντιπολιτεύεται.