Ο απολαυστικός Τίτος Πατρίκιος

Ο Τίτος Πατρίκιος μιλάει στα Νέα (11/7) και στο Γιώργο Λιάνη (για όσους δεν έχουν διαβάσει τη συνέντευξη):

«Ο βρετανικός λαός θα ζητήσει να επιστραφούν τα Μάρμαρα»

«Τη χρονιά που ήμουν πρόεδρος της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, πήγα κι ένα ταξίδι στο Λονδίνο. Οπότε έγινε μια press conference. Και ήρθαν οι δημοσιογράφοι όλων των εφημερίδων. Οι πάντες! Μόλις άρχισε η press conference, το πρώτο ερώτημα που μου έθεσαν ήταν: “Τι γνώμη έχετε για τα Μάρμαρα και τη διεκδίκηση τους από την Ελλάδα;”. Και τους είπα το εξής: “Γι΄ αυτά τα Μάρμαρα έχουμε ένα ακατανίκητο όπλο”. Πανικοβλήθηκαν. “Τι όπλο έχετε;”. “Την ορθοφροσύνη του βρετανικού λαού”!

Γιατί πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα πειστεί ο βρετανικός λαός και θα το πει μόνος του. Κι έτσι πρέπει να γίνει…

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες
«Η τελική σούμα ήταν θετική. Και από την εξής άποψη, ότι χάρη στους Ολυμπιακούς έγιναν έργα που πιθανώς δεν θα είχαν γίνει.

Συνάμα οι Αγώνες έδωσαν και ψυχική ευφορία σε όλους τους Έλληνες. Μόνο που υπήρξε και τρομακτικός γιγαντισμός και όλες οι εγκαταστάσεις έμειναν άχρηστες!».

Το Διαδίκτυο
«Κάθε τόσο γίνεται μια επανάσταση στα μέσα έκφρασης και επικοινωνίας. Τι θα γίνει, δεν μπορώ να το προβλέψω. Αλλά θέλω να υπερασπίζομαι το βιβλίο και το έντυπο χαρτί, γιατί είμαι τελικά συνδεδεμένος μαζί τους.

Από την άλλη, όμως, βλέπω τα νέα παιδιά που γράφουν και εκφράζονται στα διάφορα blogs. Και εκφράζονται! Διατυπώνουν απόψεις. Διατυπώνουν κρίσεις. Καλύτερα να γίνεται ηλεκτρονικά, παρά να πλακώνονται στον δρόμο στο ξύλο».

Ο Μάης του ΄68 και ο Δεκέμβρης του 2008
Γ.Λ.:Διαβάζω με πολλή έκπληξη ότι ζήσατε όλο τον Μάη του ΄68 στη Γαλλία!

Τ.Π.: Όλον! Απ΄ την πρώτη μέρα έως την τελευταία του Ιουνίου!

Γ.Λ.:Με ενδιαφέρει να συνοψίσω δυο- τρία πράγματα μαζί σας τώρα για τον Μάη του ΄68 και θέλω έναν συσχετισμό με την πρόσφατη εξέγερση των νέων στην Ελλάδα, που δεν μπόρεσε κανένας μας να την ερμηνεύσει.

Τ.Π.: Ο Μάης του ΄68 έφερε καινούργιες ιδέες και οδήγησε σε μεγάλες αλλαγές. Ενώ εδώ τα γεγονότα αυτά του Δεκεμβρίου δεν έφεραν κάποιες καινούργιες ιδέες. Ήταν, πιστεύω, ένα πολλαπλό φαινόμενο. Ήταν όμως και η εξέγερση των δεκαεξάρηδων ύστερα από τη δολοφονία του Αλέξανδρου. Ταυτοχρόνως ήταν κι άλλες συνιστώσες οι οποίες αξιοποίησαν το γεγονός, για να μην πω το εκμεταλλεύτηκαν, η κάθε μία για να προβάλει τη δική της στρατηγική. Από ΄κεί και πέρα, ήρθαν ως συνήθως οι ενήλικοι των κομμάτων για να οικειοποιηθεί ο κάθε ενήλικος τα γεγονότα που έγιναν.

Αριστερά
Τ.Π.: Και σήμερα στην Ελλάδα, όσο κι αν λέει «η Αριστερά», δεν υπάρχει η Αριστερά. Υπάρχουν οι «Αριστερές». Και η κάθε Αριστερά, βεβαίως, έχει την απαίτηση να είναι η μοναδική. Ο περίφημος στοχαστής Λυσιέν Γκολντμάν, Ρουμάνος στον οποίο δούλεψα κοντά, μαθητής του Λούκατς, πέρασε από όλα τα στάδια και κατέληξε το 1959 να μου λέει: «Εγώ πλέον…είμαι ανεξάρτητος αριστερός». Κι εγώ από μέσα μου γέλασα! Διότι είπα: «Αυτή είναι μια κουταμάρα. Γιατί αριστερός ο οποίος δεν είναι ενταγμένος σε έναν αυστηρά δομημένο πολιτικό οργανισμό δεν μπορεί να κάνει τίποτα». Σήμερα πιστεύω κι εγώ το ίδιο. Ότι μπορείς να είσαι αριστερός χωρίς να έχεις την πλήρη αποδοχή μιας εξωτερικής και εσωτερικής πειθαρχίας που απαιτεί η κομματική ένταξη.

Γ.Λ.:Νιώσατε ποτέ στρατιώτης μιας «ηττημένης γενιάς», όπως αποκάλεσαν τη γενιά σας;

Τ.Π.: Ένιωσα επί χρόνια στρατιώτης, και όχι απλώς ένιωσα, ήμουν, διότι εγώ έχω δύο στρατιωτικά απολυτήρια που τα έχω διαφυλάξει, ευτυχώς. Το απολυτήριο του ΕΛΑΣ, διότι μερικοί ισχυρίζονται ότι ήσαν στον ΕΛΑΣ αλλά δεν έχουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο.

Γ.Λ.:Συγκινητικό.

Τ.Π.: Κι έχω και το απολυτήριο της απομόνωσης της Μακρονήσου. Του στρατού… Οπότε έχω υπάρξει και στρατιώτης του ΕΛΑΣ και απομονωμένος στρατιώτης του Εθνικού Στρατού. Εγώ δεν ένιωσα ποτέ ηττημένος, αλλά ένιωσα ότι ηττήθηκαν ορισμένοι αγώνες και ορισμένες πολιτικές. Και η πολιτική ή η πολιτικάντικη αντιμετώπιση μιας ποίησης η οποία εξέφραζε τα φαινόμενα αυτά, ήταν να αποδώσει σ΄ αυτούς τους ποιητές την όποια πολιτική ήττα της Αριστεράς. Λες και- όπως γίνεται συνήθως- οι εξουσίες θεωρούν ότι ο αγγελιαφόρος είναι η αιτία της καταστροφής. Και εκτελούν τον αγγελιαφόρο!

Για την ομορφιά
Γ.Λ.: «Η ομορφιά των γυναικών αλλάζει τη ζωή μας περισσότερο κι από μια επανάσταση», λέτε σε έναν στίχο σας. Το πιστεύετε αυτό;

Τ.Π.: Ναι, το πιστεύω. Βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις. Πολλές φορές, συμβαίνει. Μπορεί να συμβεί.

Γ.Λ.:Πιστεύετε τόσο πολύ δηλαδή στον άνθρωπο…

Τ.Π.: Ναι. Και στη γυναικεία ομορφιά…

Γ.Λ.:Μου κάνει εντύπωση. Λέτε «γυναικεία ομορφιά». Την εννοείτε εν τη ολότητά της, ας πούμε;

Τ.Π.: Ναι. Και εν τη επιφανεία της! Και αυτό που λέμε «μια ωραία κοπέλα» τέλος πάντων. Είναι πολύ σπουδαίο πράγμα στη ζωή.